Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

Σημειώσεις για το μουσικό 2015

Μια χαρά χρονιά ήταν (δυστυχώς μόνο μουσικά, τουλάχιστον για μένα) το 2015, καλή μουσική συνεχίζει πάντα να βγαίνει, απλώς ηλικιακά η γενιά του ΄78 έχει μπει στη φάση που νοσταλγεί τα 90ς (ψιλοέλεος δηλαδή, αν το δεις ψύχραιμα) γιατί τότε ήταν η χρυσή της νιότη, με το αυτί παρθένο, με συνέπεια κάθε παπαριά που ακούγαμε τότε να μας φαίνεται καλύτερη απ' ό,τι (μπορεί να) ήταν στην πραγματικότητα.
Υπάρχουν πολλοί που έχουν ακούσει τόση μουσική στα σχεδόν σαράντα χρόνια του βίου τους που έχουν γκώσει και δεν βρίσκουν τίποτε καινούργιο να ακούσουν κι όλα τούς μοιάζουν ίδια. Σεβαστό. Αλλά δεν έχω άποψη επ' αυτού, μουσικά είμαι ικανοποιημένος, βρίσκω ωραία πράγματα να ακούω κάθε χρόνο, η μόνη διαφορά με το παρελθόν είναι ότι δεν θυμάμαι στίχους, ονόματα συγκροτημάτων και τραγουδιών τόσο εύκολα όσο παλιά. Και έχει λείψει, λόγω του ντάουνλόντιγκ, εδώ και χρόνια, η λαχτάρα του "αγοράζω ένα βινύλιο και σπεύδω σπίτι να τον ακούσω πολύ προσεχτικά". Τώρα, τα φακελάκια συσσωρεύονται στον σκληρό δίσκο και η συνηθισμένη απάντηση που δίνω, όταν με ρωτάνε σχετικά, είναι "ναι, το κατέβασα, αλλά δεν πρόλαβα να τ' ακούσω ακόμη".
Μέσα στο 2015 πρόλαβα ν' ακούσω πολλή και πολύ καλή μουσική, ενίοτε δε και συγκλονιστική. Κι αυτές είναι, εν είδει πολύ πρόχειρων σημειώσεων, οι εντυπώσεις μου.

Οι δύο δίσκοι που άκουσα περισσότερο φέτος (άρα, καταπώς συνηθίζεται, θα έπρεπε να τους βαφτίσω «οι καλύτεροι του 2015», αλλά ας προσπαθήσω ν' αποφύγω τέτοιους χαρακτηρισμούς): το Carrie and Lowell του Sufjan Stevens και το Agent Intellect των Protomartyr. 
Δίσκοι που μ' ενθουσίασαν, δηλαδή αν έκανα λίστα θα ήταν πολύ-πολύ ψηλά: το πόνημα των Bill Wells/Aidan Moffat καθώς κι αυτά των The You and What Army Faction, της Shilpa Ray. 
Αλλοι καλλιτέχνες που οι δίσκοι τους επίσης μ' ενθουσίασαν αλλά για κάποιον ηλίθιο λόγο δεν ήθελα να τους βάλω στην παραπάνω αράδα: thee holy strangers, adolph plays the jazz, teeth of the sea, girls names, blml
Δίσκοι που με άρεσαν πάρα πολύ, ή και κάπως λιγότερο, από λίγο-πολύ σταθερά καλούς ή τεσπά καταξιωμένους στη συνείδηση του μουσικού κοινού καλλιτέχνες: Low, Calexico, Belle and Sebastian, Marc Almond, Jay Jay Yohansson, Blur, Charlatans, New Order, Noel Gallagher, Wire, the Mighty Stef, Mercury Rev . 
Λίγη τζαζ: Verneri Pohjola, Kamasi Washington.
Λίγο πανκ: Downtown boys, sonny vincent and rocket from the crypt
Πιανάκια, πειραματισμοί και εύθραυστη μελαγχολία: Ludovico Einaudi, Arnalds/Frahm, chopin project,  Tania Giannouli Ensemble
Περίμενα περισσότερα αλλά δεν πειράζει και πάλι με αρέσατε: Ναντίν Σα, Πτι Νουάρ, Τζον Γκραντ, Sleatter Kinney.
Αλλοι  πολύ καλοί δίσκοι από καινούργιες (για μένα) γνωριμίες ή και παλιότερες που τις είχα ξεχάσει: Ought, Ghostpoet, trembling bells, algiers, mystic braves, surf city, revolutionary army of the baby jesus, gunman and the holy ghost, drenge, autobahn, drenge, benjamin clementine, duncan c, desperate journalist.
Βλακεία της χρονιάς που δεν μπορεί να αναπληρώσει το νασιοναλικό (μου υπαρξιακό) κενό: EL VY.
Βλακεία της χρονιάς που ίσως δεν πρέπει πλέον να λογίζεται ως μουσικός/τραγουδίστρια, αλλά ως ένα γενικότερο art project/installation, αφού έτσι πλέον δείχνει να αντιλαμβάνεται η ίδια τον εαυτό της συνολικά ως παρουσία: Bjork.

Κατά τ' άλλα μες στο 2015, αναθεώρησα και επανεκτίμησα τη ρέγκε ως είδος μουσικής αλλά και το βάθος της δισκογραφίας των Rolling Stones (χεστηκατε).

Βαριέμαι να βάλω λινκ στα ονόματα των καλλιτεχνών ή να τσεκάρω αν τα έγραψα σωστά. 

Όλο και κάτι θα έχω ξεχάσει, δεν βαριέσαι.


Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Ντε Λίλο


Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

όχι των Ντορζ ούτε του ΠΑΣΟΚ

συμπαθέστατο, αλλά τα παλικάρια έχουν μπλέξει τη χίπικη και τη ρέιβ αισθητική, όχι φυσικά ότι δεν συνδέονται οι δύο, αφού άλλωστε, μετά του εξήντατόσο, το επόμενο καλοκαίρι της αγάπης λέγεται πως ήταν αυτό των ρέηβζ, του ογδόντατόσο.


Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Η επιστροφή του φυστικοβούτυρου ή φυστικοβουτύρου;

Πόσο σοβαρά να πάρεις έναν τύπο που έχει γράψει ένα τραγούδι για το φυστικοβούτυρο, ο οποίος στην (απολαυστική) αυτοδισκοκριτική του στο μπαντκαμπ γράφει πως το συγκεκριμένο άσμα αποτελεί ένα μελλοντικό σούπερ χιτ, απολύτως πιασάρικο, το οποίο θα τραγουδιέται από μαζορέτες ή σχολικές χορωδίες και θα προκαλέσει σειρά ερασιτεχνικών βίντεο που θα γίνουν βάιραλ;


οράματα

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

ο δεύτερος τροχός


Με δύναμη από το Ρότερνταμ...

... και την πειθώ των The Devil's Blood, ένα ενδιαφέρον αμάγαλμα death rock, doom και post-punk.


Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

ποιος;


Στην Αγία Πετρούπολη αδερφές μου. Στην Αγία Πετρούπολη.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

ζωολογικός κήπος



Άι παράτα μας...

Λίγο η ενασχόληση με τα φανζίνς, λίγο το indie DNA της Πάτρας, λίγο "να ακούσουμε κάτι φωτεινό μπας και μας προσέξει καμιά κοπελιά", κάπου εκεί στο 1995 έπαιζε στο πικάπ ωραία μουσική.


Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

γλυκιά θανατερή πόλκα


Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015