Είναι απ' αυτά τα κομμάτια του τύπου "κλαίμε όλοι". Ολο το άλμπουμ είναι έτσι. Δυσβάσταχτα μελό. Παίρνουν τον λυρισμό και τον τραβάνε απ' τα μαλλιά σε σημείο φαλακρότητος. Τραγούδια που ταιριάζουν να ακουστούν κι έχουν ακουστεί απ' ό,τι κατάλαβα στο Γκρέης Ανάτομυ, ο Χριστός κι ο Απόστολος δηλαδή. Κι όμως, φίλε μου, κι όμως φίλη μου, εγώ καραγουστάρω Shady Bard. Μελό αριστούργημα, ναι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου