χημεία

Δύο χρόνια χωρίς

η Σάρον

Και σε φάση, πάρε έναν κυριακάτικο συγκλονισμό

Νέος νόμος πενηντάχρονη καταιγίδα

τρε ατμοσφερίκ

Συδρίμμια

Ολοι έχουμε ένα ένοχο παρελθόν

Και δεν υπάρχει λόγος να ντρεπόμαστε για αυτό. Στο παρακάτω, όχι καταπληκτικό, του σέη δε λιστ, άσμα στα φωνητικά ο Ματ των Νάσιοναλ και -υποθέτω- στο μπάσο ο Σκοτ, επίσης των Νάσιοναλ. Ολα αυτά κάπου το 96. Θέλανε, λέει, να ακούγονται σαν Πέηβμεντ. Το 1994 πάντως, που πρωτόπαιξα σε ένα άθλιο γκρουπάκι, με τη φιλοδοξία να παίξουμε πανκ φανκ, ακουγόμασταν λιγότερο σκατά απ' αυτο εδώ το πράμα.

ζιζμ

Απολύτως ταιριαστά, όταν πρωτάκουσα αυτό το τραγούδι, ήτανε νύχτα. Απολύτως παράταιρα, η ατμόσφαιρα μέσα στο πούλμαν που μας μετέφερε στην Αθήνα δεν ήταν ρομαντική αλλά αγωνιστική. Ηταν φθινόπωρο του 1997, για κάποια πορεία ενάντια στον Αρσένη είχαμε κινήσει. Εκτοτε τούς ακολουθώ τους Τίντερστιξ, πότε πιστά και πότε άπιστα, πότε με ενθουσιασμό και πότε βαρεμάρα. Τόσες φορές άλλωστε έχω καβγαδίσει για πάρτη τους - πότε κατηγορώντας τους και πότε υπερασπίζοντάς τους.