Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Περί της θολής, ξεπουλημένης, "πολιτικοποιημένης" ωστόσο, ποπ

Μόμεντ οβ τρουθ εβριμπόντι! Οσα χρόνια ακούω μουσική, έχω μεγάλη αδυναμία σε κάποια συγκροτήματα που οι σοβαροί μουσικόφιλοι, αυτά τα άσπλαχνα ίντι κιντζ, θεωρούν ξεφτιλισμένα. Μετρήστε: Dr. Alban, U2, Kylie Minogue, Manic Street Preachers, Despoina Vandi, Oasis και φυσικά... Blur.
Αυτούς τους τελευταίους θυμήθηκα τις προάλλες με αφορμή ένα σχόλιο του Αρσέν Λουμπέν. Οι Blur δεν είναι μόνο το συγκρότημα του Girls and Boys ή του ΓουουΧούου Song2. Είναι επίσης το συγκρότημα που με το Modern life is rubbish και μόνον έκανε ένα σημαντικό statement πάνω στη σύγχρονη ζωή. Θα ξαναπώ ότι πολλά τραγούδια τους έχoυν πολιτικοποιημένους στίχους (επίσης θα επαναλάβω ότι ο Γκράχαμ Κόξον είναι ο καλύτερος βρετανός κιθαρίστας των τελευταίων χρόνων και ο Αλμπαρν ο πιο ενδιαφέρων μουσικός των τελευταίων χρόνων...).
Είπα λοιπόν να διαλέξω τρία τραγούδια τους, απ' αυτά που θεωρώ πολιτικά, και να τα ποστάρω εδώ, μαζί με λινκ προς τους στίχους... (να σημειώσω ότι δεν μιλάμε για πολιτικοποίηση τύπου Gang of 4, αλλά για κάτι πιο αφελές, πιο περιγραφικό μάλλον, τεσπά μικρή σημασία έχει, άλλωστε και συνταγές μαγειρικής να είχαν για στίχους, αυτά τα τραγούδια το ίδιο θα με άρεζαν...). Cheers!

Bank holiday comes with a six package beer
....then its back to work a.g.a.i.n.





Advertisements are here for rapid persuasion





Colin Zeal knows the value of mass appeal
He's a pedestrian walker, he's a civil talker
He's an affable man with a plausible plan
Keeps his eye on the news, keeps his future in hand




ΥΓ. Το τελευταίο βίντεο έχει λίγο κακό ήχο δυστυχώς. Επίσης, ξέχασα να πω ότι ο... Πολ Σκόουλς, εκτός από γαμάτο χαφ, είναι και γαμάτος ντράμερ!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κι εμένα μαρέσουν οι Blur. Τι να λέμε τώρα... το χουν.
Όσο για την "πολιτικοποιημένη" μουσική υπάρχουν στιγμές σαν και την παρακάτω που λες καλύτερα φίλε μου "she loves you, yeah, yeah, yeah..."
τίποτε δεν είναι νομίζω από μόνο του πολιτικοποιημένο, έτσι σκέτα. Πολιτικός είναι ο τρόπος παραγωγής, κυκλοφορίας, διανομής αλλά και ανάγνωσης ενός δημιουργήματος. Οι σχέσεις δηλαδή μέσα στις οποίες δημιουργείται κάτι, είτε αυτό είναι μουσική, είτε θεωρητικό κείμενο...

Ω θεοί! Τι 'ν' τούτο?

http://www.youtube.com/watch?v=VckJ_7CL2O0

ελπίζω να επιβιώσατε

ΠανωςΚ είπε...

Αρσέν συμφωνώ απολύτως, για τον τρόπο παραγωγής, κυκλοφορίας, διανομής κτλ. Αλλά ρε γαμώτο είτε μιλάμε για DIY είτε για μικρές πραγματικά ανεξάρτητες εταιρείες υπάρχει πρόβλημα διάδοσης. Ακόμη και με το ίντερνετ, πάλι υπερισχύουν τα hype, τα trends κι όσα έχουν επιλεχθεί για να σμπρωχτούν. Αμα δεις πχ ακόμη και η μουσική μπλογκόσφαιρα έχει τρομερή ομοιογένεια στο τι προωθεί. Λίγα είναι τα μουσικά μπλογκ που προωθούν κάτι διαφορετικό. Εδω βέβαια αντιφάσκω γιατί τα γράφω αυτά κάτω από ένα ποστ για τους... Blur.

ΥΓ. Οι στίχοι της Ευσταθίας είναι να σε πάρω να φύγουμε "ζουσε κι ο Κομπέιν ο Κερτ;;;;" Ελεος!