Εχει καιρό τώρα που παιδεύομαι με τη Μαρία τη Ράφτρα.
Με αρέσει, δεν με αρέσει, με καεί τα δάχτυλα η κάφτρα.
Βάζω τούτο το τραγούδι για τη Μαρία Πενταγιώτισσα.
Συμμέτεχει κι ο Στάιπ, πιστεύω πως σας διαφώτισα.
(απ' την δωδέκατή μου ποιητική συλλογή "Αδεξια στιχουργήματα προανακριτικής επιτροπής, τα πάμπερζ δεν ήταν της ντροπής")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου