Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Ορκίζομαι στο Δία και με αρέσει η Μελωδία!

Αφού πλέον έχω πειστεί ότι το ροκ έχει πεθάνει, το πανκ έχει πεθάνει, ότι το ίντι δεν είναι ίντι, ότι το αλτέρνατιβ είναι μέηνστριμ και τα λεπά και τα λεπά, αποφασίζω να μπω πρώτη μου φορά στο μάησπεης μιας κυρίας που λέγεται Μέλοντι Γκαρντό και ουχί Μπαρντό. Μπαίνω, πρωτακούω το Μέημπι αμ ε φουλ, και γίνομαι φουλ για πάρτη της και το σοροπιαστο τζαζ δαντελέ τραγουδάκι, και τρέχω στο γιουτιούμπι να βρω το βιντεάκι και το βλέπω και είναι αλήθεια πως τρώω μια ξενέρα, ξανθούλα κοπελίτσα με αυστηρό γυαλί εργαζόμενου κοριτσιού, γουαναμπί εξέκιουτιβ στέλεχος και γκόλντεν γκερλ σε πολυεθνική, κάνει και μπάνιο σε μπανιέρα και πήχτρα οι αφροί και χορευταί τριγύρω της βγαλμένοι απ' τον Φιτζέραλντ ή απ' το Ρατ Πακ ή από κάτι τέτοιο βρε παιδάκι μου, αλλά το όλον σκηνικόν παραπέμπει σε έναν μαντονίστικο καρικατουρίστικο ερωτισμό συνοικιακού ζαχαροπλαστείου και ντρέπομαι τεσπά που το ποστάρω ετούτο αλλά το τραγουδάκι είναι πολλά ωραίον.


4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

an se ixera tha se kraza agria
lol

ΠανωςΚ είπε...

Κράξε με καπετανκ! Ουτως ή αλλως είμαι κραυγαλέα περίπτωση...
(αλλά το τραγούδι εξακολουθεί να με αρέσει, χώρια που προμηθεύτηκα και του δύο δίσκους της, αρρώστια λέμε).

Lela είπε...

εμενα η ξανθια μου θυμίζει πορνοσταρ και απο στιγμη σε στιγμη περιμενω να πεταχτουν 2 νταγλαραδες και να αρχισει το πανηγυρι...

ΠανωςΚ είπε...

Λέλα, άδικο δεν έχεις, αλλά τις έκοψα αυτές τις σκηνές στο μοντάζ, για να τις βλέπω μόνος μου, καταλαβαίνεις... Ας μην την κρίνουμε πάντως, θετικά ή αρνητικά, μόνο από εμφάνιση την κοπελα.

Και για το καλωσόρισμα, ορίστε εδώ μια (σχεδόν) συνονόματή σου.