Καταραμένα ακουστικά

Τότε που ήμασταν φοιτηταί λέγαμε πως το στοίχημα είναι να μην αλλάξουν τα μουσικά μας γούστα όταν πάμε φαντάροι. Ξες, υπήρχε πάντα ο φόβος να αντικαταστήσουμε τους Κλας με το σκυλάδικο. Σε σπάνιες στιγμές ενόρασης όμως αντιλαμβανόμασταν ότι τα γούστα μας δεν είναι δυνατόν να παραμείνουν ίδια εσαεί. Και παρακαλούσαμε, τουλάχιστον, στα 40 μας, να μην ακούμε σκυλάδικα (ή, ακόμη χειρότερα, έντεχνη ποιοτική ελληνική μουσική) αλλά τζαζ. Στα 33 μου με τσακώνω να γουστάρω όλο και πιο συχνά κάτι τέτοια (ευτυχώς):

Ματίας Έικ, το όνομα του καλλιτέχνη.