Κι ύστερα καθίσαμε στ' αστέρι μας

Μια συνταραχτική και εκ βαθέων προσωπική εξομολόγηση: το τραγούδι που έχει "βαφτίσει" αυτό το σεπτό ιστολογιο... Δυστυχώς η διαθέσιμη εκτέλεση, την οποία μόλις τσίμπησα απ' το γιουτιούμπ και είναι απ' την φετινή αλλά όχι καινούργια κυκλοφορία του Βαν Μόρισον με τίτλο Astral Weeks Live at the Hollywood Bowl, είναι ελαφρώς σκατά, μάλλον γιατί ο γερό-Βαν ή βαριέται ή δεν μπορεί να τραγουδήσει, και δεν συγκρίνεται με τίποτε με την αυθεντική που υπάρχει στο Αστραλ Γουίκζ που είχε πρωτοκυκλοφορήσει κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '60. Το τραγούδι λέγεται The way young lovers do:



Οι στίχοι (ναι, κατά βάθος, εκτός από ηλίθιος, είμαι και ρομαντική ψυχή):

We strolled through fields all wet with rain
And back along the lane again
There in the sunshine
In the sweet summertime
The way that young lovers do

I kissed you on the lips once more
And we said goodbye just adoring the nighttime
Yeah, thats the right time
To feel the way that young lovers do

Then we sat on our own star and dreamed of the way that we were
And the way that we were meant to be
Then we sat on our own star and dreamed of the way that I was for you
And you were for me
And then we danced the night away
And turned to each other, say, i love you, I love you
The way that young lovers do

Do, do, do, do...

Then we sat on our star and dreamed of the way that we were and the way
That we wanted to be
Then we sat on our own star and dreamed of the way that I was for you
And you were for me
I went on to dance the night away
And turned to each other, say, i love you, baby, I love you
The way that young lovers do, lovers do, lovers do

Επίσης εδώ μια παρανοϊκή εκτέλεση του τραγουδιού απ' τον σπουδαίο Τζεφ Μπάκλεη και εδώ μια απλώς αξιοπρεπής επανεκτέλεση απ' τους Σταρσέηλορ... Αλλά λόγια να αγαπιόμαστε πάντως, την ορίτζιναλ ουρανοτοξάτη πρώτη εκτέλεση του ίδιου του Βαν δεν την πιάνει κανείς, ούτε ο ίδιος. Αυτήν αναζητήστε.