Τρομ, τρομ, τρομ, τρόμοι...

(Ώρες ώρες, είμαι τρελό ψώνιο, αλλά δεν αντέχω, θέλω να το κάνω και θα το κάνω: θα κάνω παραπομπή στον ευατό μου... )

Στις 22 Ιουλίου 2007 έγραφα στ' άλλο μπλογκ:

Horrors - Strange House Ιδέα δεν έχω από πού σκάσανε μύτη αυτοί οι τύποι. Μάλλον από κάνα νεκροταφείο θα βγήκαν. Ουρλιάζουνε σαν τους βρικόλακες, γράφουνε τραγούδια για τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, εξαπολύουν βρώμικα κιθαριστικά ριφ, μέχρι και ένα οργανάκι που ακούγεται σαν φαρφίσα διαθέτουν. Πρωτοτυπία; Ουδεμία. Επιρροές; Απειρες! Γκαράζ, Cave, Birthday Party, Fuzztones, Fall, b movies, Ramones. Βαθμός απόλαυσης; Ο μέγιστος! Βρωμιάρικος δίσκος, κακόφωνος, έτσι όπως πρέπει να είναι το ροκ εν ρολ. Και δεκάρα δεν δίνω αν είναι «ψεύτικοι». Δεν νομίζω ότι θα γουστάρω τόσο πολύ άλλον δίσκο φέτος. Εδώ σε θέλω "νουάρ γκαραζιέρη" Διάσελε. Θα αντέξουν τα δαντελένια αυτιά σου; 10/10

Αφού με ξαποστείλανε (μακράν ο καλύτερος δίσκος που άκουσα εκείνη τη χρονιά), επιστρέφουν με αυτό το παντελώς τριπαρισμένο ό,τι να είναι γαμάτο πράμα... Οπότε, προσπαθώ να μείνω ψύχραιμος ψυχρός παρατηρητής μέχρι να βγει ο νέος δίσκος τους... Μέχρι τότε, αυτά τα οκτώ λεπτά αρκούν.