Κι όμως έχουν περάσει 11, σε λίγο 12, μη σου πω 13, χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, απ' την κυκλοφορία του Electro Glide in Blue των Apollo 440.
Εχω την αίσθηση πως απ' όλες τις μουσικές περιόδους τα τέλη των 90ς είναι υποτιμημένα, ξεχασμένα να το πω καλύτερα. Εντάξει, όλοι θυμόμαστε το ok computer. Αλλά πέραν τούτου, ουδέν. Ειδικά, ας πούμε, το λεγόμενο big beat, την electronica, βρε παιδάκι μου, την έχουμε ξεχάσει, ενδεχομένως και δικαίως, ίσως γιατί κάποια δείγματα εκείνου του ήχου μοιάζουν εξαιρετικά παρωχημένα πλέον.
Προσωπικά, σχεδόν είχα ξεχάσει αυτό το άλμπουμ. Το είχα εξορίσει στο υποσυνείδητό μου ως "ηλεκτρονική μουσική για βιντεοπαιχνίδια", ξεχνώντας ότι εδώ υπάρχει το ανεπανάληπτο pain in any language με τον Billy McKenzie στα φωνητικά αλλά και το υπέροχο, ατμοσφαιρικό, οπερετικό σχεδόν Stealth Mass In FM.
Εχω την αίσθηση πως απ' όλες τις μουσικές περιόδους τα τέλη των 90ς είναι υποτιμημένα, ξεχασμένα να το πω καλύτερα. Εντάξει, όλοι θυμόμαστε το ok computer. Αλλά πέραν τούτου, ουδέν. Ειδικά, ας πούμε, το λεγόμενο big beat, την electronica, βρε παιδάκι μου, την έχουμε ξεχάσει, ενδεχομένως και δικαίως, ίσως γιατί κάποια δείγματα εκείνου του ήχου μοιάζουν εξαιρετικά παρωχημένα πλέον.
Προσωπικά, σχεδόν είχα ξεχάσει αυτό το άλμπουμ. Το είχα εξορίσει στο υποσυνείδητό μου ως "ηλεκτρονική μουσική για βιντεοπαιχνίδια", ξεχνώντας ότι εδώ υπάρχει το ανεπανάληπτο pain in any language με τον Billy McKenzie στα φωνητικά αλλά και το υπέροχο, ατμοσφαιρικό, οπερετικό σχεδόν Stealth Mass In FM.
YΓ. Το υπουργείο Ψυγικής Υγείας προειδοποιεί: Ειδικά το δεύτερο βίντεο, του τραγουδιού pain in any language, δεν ενδείκνυται για άτομα που βρίσκονται σε μελαγχολική διάθεση διότι θα τους σμπρώξει προς αναζήτηση ξυραφακίων...
6 σχόλια:
Symfono kai epauxano. To Pain... einai apisteuto tragoudi...
G
Νομίζω πως μεγαλύτερο έπαινο απ' την... επαύξηση του GT δεν θα μπορούσε να βρει το τραγούδι.
Πωπω... δες τι θυμήθηκα τώρα, να δουμε αν το θυμάσαι κι εσύ:
Θυμάσαι που σου ζήτησα να μου πάρεις δώρο το σιντί των Ασόσιετς, Αφέκτιονετ Παντς, όπου τραγουδούσε ο Μπίλι Μακένζι, και το βάλαμε με την προσμονή να ακούσουμε ένα ακόμη Pain in any language, και αντ' αυτού ακούσαμε πρωτόλειο ελέκτρο-ποπ του 80, το οποίο εσύ εννοείται ότι μίσησες, εγώ απ' την άλλη κατάφερα να εκτιμήσω με το πέρασμα του χρόνου;
Μη μου πεις ότι δεν θυμάσαι και ότι το 'βγαλα απ' το μυαλό μου....
εγω δεν τους ήξερα αυτούς παρά μόνο το ain t talking about dub που επαιζε σε μια εκπομπη για αμάξια σαν σαουντρακ αν δεν κανω λάθος. μαλλον δεν τους έψαξα ποτέ γιατί ο γκουρού της ηλεκτρονικής liam howlett σε μια συνέντευξη που χα διαβάσει έλεγε ότι σαμπλάρουν σαν βλάκες...
το pain βέβαια το ήξερα (σούπερ τραγούδι) αλλά δε μου πέρασε απ' το μυαλό ότι ήταν δικό τους
a! ήξερα και το stop the rock από το fifa 98 το ποδοσφαιράκι! χαχα
πολύ ποπ μπάντα μιλαμε
Αρσέν μου,
ο λίαμ χάουλετ, κατ' εμέ, δεν είναι γκουρού, γκασμάς είναι, αλλά τελώς πάντων.
(το stop the rock είναι, νομίζω, ο απόλυτος μουσικός πάτος... πολύ χάλι. το φίφα ευτυχώς δεν το πολυεπαιξα... από τότε έπαιζα μπάφους και έπινα προ.)
Δημοσίευση σχολίου