Που λες, ναι προφανώς, δεν είναι και τόσο αθώα ετούτη η ανάρτηση. Τρίτη ανάρτηση (οι προηγούμενες: 1, 2) για τοn ίδιο καλλιτεχνη μέσα σε μία χρόνια; Λες να μου κόβει ποσοστά ο Μάγιερ Χόθορν; Οχι, ο Μάγιερ Χόθορν -και αυτός- χέστηκε για μένα, αγνοεί την ύπαρξή μου σνιφ, σνιφ...
Απλώς σήμερα άκουσα επιτέλους ολόκληρο το άλμπουμ του, A strange arrangement, και είναι εκπληκτικό, παντελώς feelgood, σοουλφουλ, ρετρό, νοσταλγικό μπλα μπλα... Εχει τον αέρα της μαύρης μουσικής του Ντητρόιτ, έτσι όπως την ακούει και την εκλαμβάνει ένας λευκός.
Το τραγούδι που ακολουθεί μου φτιάχνει τη διάθεση, πράγμα που συνιστά κατόρθωμα. Το ίδιο και το βίντεο. Ψωνίστε, στηρίξτε, ψηφίστε, διαδώστε Mayer Hawthorne, λέμε ρε! Δε γουόρλντ γουίλ μπι ε μπετερ πλέης. (Για τους μη ελληνες, βάρβαρους επισκέπτες: o kosmos tha ginei kalyteros, leme re gamo tin trela mou)
Το τραγούδι που ακολουθεί μου φτιάχνει τη διάθεση, πράγμα που συνιστά κατόρθωμα. Το ίδιο και το βίντεο. Ψωνίστε, στηρίξτε, ψηφίστε, διαδώστε Mayer Hawthorne, λέμε ρε! Δε γουόρλντ γουίλ μπι ε μπετερ πλέης. (Για τους μη ελληνες, βάρβαρους επισκέπτες: o kosmos tha ginei kalyteros, leme re gamo tin trela mou)
Mayer Hawthorne - Maybe So, Maybe No from Stones Throw on Vimeo.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου