Ετσι όπως στα λέω αδερφέ. Είσαι προπονητής ποδοσφαίρου ας πούμε κι έχεις την ατυχία να είσαι απ' το Εστορίλ της Πορτογαλίας. Ε, δεν θα γίνεις ποτέ αποδεχτός ως προπονητής: θα είσαι αιωνίως ο καρπουζάς απ' το Εστορίλ, όπως η Ντόρα η κόρη του αποστάτη και ο Σαλπιγγίδης χαμάλης στα ψαράδικα της Νορβηγίας. Εστω λοιπόν ότι είσαι απ' την Κοΐμπρα της Πορτογαλίας αλλά απ' τα σωθικά σου βγαίνουν νότες αμερικανοφολκικές, επιπέδου τουλάχιστον Γκραντ Λι Μπούφαλο, μη σου πω και Σαγιονάρας Σαμπίνο. Φευ, δεν είναι αρκετό για να γίνεις αποδεχτός ως σημαντικός. Τι κρίμα! Παραμένεις βλαχάκι απ' την Κοΐμπρα, γουαναμπί αμερικανάκι. Κι ας γράφεις τόσο ωραία τραγούδια σαν κι αυτό.
Σον Ράιλι και οι Σλόουράιντερζ.
Σον Ράιλι και οι Σλόουράιντερζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου