Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Μεμοριζ

Ολοι λίγο πολύ θυμόμαστε την πρώτη μας κασέτα (το κόκκινο άλμπουμ των Μπιτλζ για μένα), το πρώτο βινύλιο (Τομ Πέτι), το πρώτο σιντί (το Honey's dead των Jesus...). Θυμόμαστε άραγε όμως όλοι το πρώτο μας αντιγραμμένο σιντί; Σήμερα, σκοτώνοντας χρόνο, διασκεδάζοντας την ανία μου (αλήθεια, αυτό το διασκεδάζω βγαίνει απ' το ρήμα σκεδάννυμι που σημαίνει διασκορπίζω, τσ τσ, πόσα νομίζω ότι ξέρω ο μπιπ;), είδα ένα ειδησάριο στο στερεογκαμ, για τον Στίβ Μέησον. Ποιοοοοοον; θα μου πείτε και μετά θα αναρωτηθείτε αν αναφέρομαι στον συμπαθητικό κυνικό πρωταγωνιστή της Σάντας Μπάρμπαρας (αντίπαλου δέους της Τόλμης και Γοητείας -είναι οι επιλογές που κάνουμε στα δίπολα που μας χαρακτηρίζουν: Σάντα Μπάρμπαρα-Τόλμη και Γοητεία, Μαγκάιβερ-Ιππότης της Ασφάλτου, Εκο εντ δε Μπάνιμεν - Σμίθζ, Αριστερά - Δεξιά, Ναπολιτέν - Καρμπονάρα...).
Τεσπά, και ενηγουέη, δεν αναφέρομαι σε κατιτίς τηλεοπτικό, αλλά σε κάτι μουσικό.
Ο Στίβ Μέησον είναι εις εκ των Μπίτα Μπαντ (Beta Band βρε). Ενα απ' αυτά τα "αφανή" αλλά κατ' εμέ λίαν επιδραστικά συγκροτήματα, που ήρθαν, είδαν, απόειδαν και απήλθαν. Μετά δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο νεφέλωμα συγκροτημάτων που σχετίζονται με αυτούς (King Biscuit Time, The Aliens, Black Affair, Lone Pigeon, The Roman Noseband).
Το 3 eps των beta band ήταν το πρώτο μου αντιγραμμένο σιντί. Καταχρηστικά βέβαια το λέμε αυτό, διότι θα μπορούσε να πω ότι ήταν και το τρίτο, καθότι ο χασισάκης συμφοιτητής που μου τ' αντέγραψε μού αντέγραψε τρία μαζί: το 3 eps, το siamese dream των Smashing Pumpkins και ένα ακόμη που δεν θυμάμαι σίγουρα αν ήταν κάποιο των Red Snapper ή των Arab Strap.
Ο σινεμάς και δη (συγκεκριμένα βρε) το Χάι Φιντέλιτι του Φρίαρζ απαθανάτισαν σε μια υπέροχη σκηνή τη μαγεία της μουσικής των Μπίτα Μπαντ.

Απ' το 3 eps ορίστε ένα πέρσοναλ αγαπημένο, το Needles in my Eyes.



Ακολούθως το All come down, του Steve Mason, το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε κιόλας απ' το Στέρεογκαμ ακολουθώντας το σχετικο λινκ που υπάρχει πιο πάνω.


Δεν υπάρχουν σχόλια: