Συγκρίνοντάς το με το 2004, το 2005 εχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Αλλά δεν έχει Rat. Και σαν να μην έφτανε αυτό, είχε και στρατό. Και στο στρατό είχε δύο πράγματα: φόβο και μίσος. Είχε και κάμποσα ακόμη που κανέναν δεν ενδιαφέρουν, όπως κρατήσεις, στερήσεις εξόδου, φυλακές, τροχαία ατυχήματα, αναρρωτικές. Και πολλή μουσική. Με ένα flash player με απολύτως προσωπικά greatest hits (ξέρεις, Love, Mission, Joy Division...), τα οποία συνήθως έκανα πέρα διότι προτιμούσα να ακούω διαρκώς τον μοναδικό καινούργιο δίσκο που είχα προσθέσει στο φλασάκι: το Mesmerize των System of Down. Και με πόσο με άρεζε... Και πόσο ταίριαζε το BYOB με τον Εψιλον Σίγμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου