Και να που μέσα στον εργασιακό πανικό της Παρασκευής, προκύπτει τροφή για σκέψη

Λοιπόν, λοιπόν... Ωραίον το εξώφυλλον, σεπτόν, δεν νομίζετε;

Το ζήτημα είναι το εξής: Αν κατάλαβα καλά απ' τις λίγες πληροφορίες που υπάρχουν για την ώρα στο διαδίκτυο για αυτούς, οι Τζίσους Κράιστ (δε ίντι μπαντ) είναι δύο τυπάδες γραφιάδες, ο ένα μάλιστα συγγραφέας, ο άλλος γράφει σ' ένα τρέντικο - χίπστερ σάιτ και για την ώρα, σε ό,τι αφορά τη μουσική, έχουν κάνει αυτό που βλέπετε στη φωτό, το οποίο μπορείτε να ακούσετε εδώ, όπου επίσης μπορείτε να απολαύσετε και άλλες εικογραφημένες βλασφημίες τους. Τι τους αναγνωρίζω: ότι ξέρουν να εκμεταλλεύονται τα νέα μέσα, δημιουργώντας το σχετικό θόρυβο γύρω απ΄το όνομά τους. Διότι σμπρώξιμο και hype δεν υφίσταται μόνο στην μέηνστρημ μουσική σκηνή αλλά και στην ίντι-ανεξάρτητη-ξέρω 'γω μουσική. Δεν είναι τυχαίο ότι το τραγούδι αυτό τα πάει περίφημα στα τσαρτ του ευαγγελίου των ίντι τρέντηδων του διαδικτύου Hype Machine. Μουσικά τι λέει το κομμάτι; Καλό είναι, δεν λέω. Ηλεκτρονικό, πιασάρικο, κολλητικό, αξιομνημόνευτο. Εχουμε ακούσει καλύτερη μουσική απ' αυτήν στο παρελθόν; Σίγουρα ναι. Στο παρόν; Επίσης. Στο μέλλον; Ελπίζω πως ναι, διότι διαφορετικά αλίμονό μας. Αξίζουν την προσοχή μας οι Τζίσους Κράιστ (δε ίντι μπαντ); Ενδεχομένως σίγουρα!