Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Λίστες, ληστές, καπιταλιστές

Δύο όμορφα πράγματα που διάβασα σήμερα και θέλω να τα μοιραστώ με όποιον τύχει να περάσει απεδώ...
Γράφει μεταξύ άλλων ο -νομίζω αρκετά- γνωστός μουσικογραφιάς Simon Reynolds:



Και συμπληρωματικό ανάγνωσμα, απ' το Pop Matters:

The future of recorded music, I hope, belongs to microcommunities, small groups of friends who determine their own standards of importance (through listening rituals, what they play for each other in everyday life) and share them internally without needing to promote those standards online and proselytize. For these communities, it is all “best-of,” anything that is heard and remembered, that helps the group cohere, matters. Whether it had been released that year, or decade, or was promoted by the music industry or was a demo from a busker, or whatever, won’t matter. Taste can potentially be deindustrialized, and the critics will disappear into the multitude of voices.


Αν σου περισσεύουν δέκα λεπτά, κάνε ένα κόπο και διάβασε ολόκληρα τα άρθρα. Είναι, νομίζω, αρκετά ενδιαφέροντα.


Κατά τα λοιπά, θα ήθελα ο Αγιοβασίλης να μ' έκαμνε φέτος ένα δώρο: να μπορούσα να χορεύω έτσι:



2 σχόλια:

νταβέντρας είπε...

όντως πολύ ενδιαφέροντα. διαλύουν νομίζω κάποιες ψευδαισθήσεις περί "αιώνιας διάρκειας", "διαχρονικότητας" και "οικουμενικότητας" της τέχνης...

το δεύτερο απόσπασμα είναι εικόνα από το μέλλον!

ΠανωςΚ είπε...

Ελπίζω Αρσέν.
Γιατί κάποιες εικόνες απ' το μέλλον που ζούμε τώρα δείχνουν φουλ επίθεση στην ελεύθερη διακίνηση μέσω του διαδιχτύου...