Βραβείο στη φωτιά

Αν ήμουν ένας τρέντυς γραφιάς, σε κάποιο τρέντυ λάιφστάιλ έντυπο, θα είχα ήδη κοτσάρει, αντί αυτής της κάκιστης, τραβηγμένης με το κινητό φωτογραφίας, μια σούπερ γουάου, σούπερ HD φωτογραφία του ΜπιντίΦόξμουρ. Για λεζάντα θα είχα γράψει την πιο απαίσια, αηδιαστική, εκνευριστική λέξη που έχουμε δανειστεί απ' την αγγλικη γλώσσα: Respect.

Δεν με αρέσει το χιπ χοπ, ούτε το λόουμπάπ, ούτε η μουσική των Ακτιβ Μέμπερ, τουλάχιστον όχι ιδιαίτερα. Αλλά τους σέβομαι για τη στάση τους, για τους στίχους τους, και για τη φάση που έχουν στήσει με το κοινό τους, όπως χτες, στη συναυλία τους στη Βαβυλωνία. Θεϊκή χτεσινή ατάκα: Δεν αξίζω ρε γαμώτο ένα βραβείο για την... σκηνική μου παρουσία;
Κι αυτό το τραγούδι, εδώ τραγουδισμένο απ' τον Μαλάμα, αλλά γραμμένο απ' τους Ακτιβ Μέμπερ, με αρέζει πολλά.