Μαθητεύοντας δίπλα στους floyd και εποφθαλμιώντας τους -υπερεκτιμημένους κατ' εμέ, αλλά η ιστορία άλλα δείχνει - porcupine tree, το Γερμανικό progressive rock σχήμα των RPWL πολύ απλά με κέρδισε, γιατί είναι ψυχωμένο. Πάνο μην πλησιάσεις. Δεν έχει νόημα. Είναι το rock των desperate husbands...
3 σχόλια:
S.A.G.A.P.O.
σεη δε μάτζικ γουόρντ.
Πάντως δικιο είχες. Οχι ακριβώς του γούστου μου.
Για την ακρίβεια, καθόλου του γούστου σου, σωστά; Δεν βαριέσαι κι εμένα δεν με ξετρελαίνουν όλα τους τα τραγούδια (πως άλλωστε;), αλλά το συγκεκριμένο με έπιασε. Όπως ξέρεις δεν είμαι και ο πλεόν προοδευτικός άνθρωπος στον κόσμο. Συνεπώς με βλέπω σε λίγο καιρό να ακούω τα καλύτερα του Γιώργου Κατσαρού με το κατσαρό του σαξόφωνο...
Πάτο θα 'χεις πιάσει, να το ξέρεις, όταν θα ακούς το "Ως έσκυψα να πιω εστέρεψε η πηγή" του Μιχάλη Βιολάρη. Σου δίνω άλλα δυο τρία χρόνια μέχρι τότε...
Δημοσίευση σχολίου