Η Λόρα ήταν το ουφάδικο - μπιμπλικάδικο στην Κάτω Ηλιούπολη όπου μεγάλωσα, στην οδό... στάσου να θυμηθώ, όχι στην Καραβαγγέλη, αλλά στην από πάνω, απέναντι απ' τον φούρνο της κυρα-Καίτης και το μπακάλικο του Νίκου, λίγο πιο πάνω απ' το βίντεοκλαμπ του Σϊνη. Πέντε δραχμές το παιχνίδι, πάκμαν, μπουμπλε μπουμπλε, πανγκ, πενγκ, σνόου και δεν συμμαζεύεται. Εγώ δεν πήγαινα συχνά, γιατί ήταν σκοτεινά εκεί μέσα και πολλά απ' τα παιδιά καπνίζανε. Ασε που είχα πειστεί ότι προτιμούσα να κάθομαι σπίτι και να διαβάζω Ζωρζ Σαρρή και Ενιντ Μπλάιτον. Το τάληρο πολύ γρήγορα, μέχρι το 1990, είχε γίνει εικοσάρικο, αλλά τότε δεν ανησυχούσαμε για την οικονομία. Το 1990 επίσης γεννήθηκε και η Λόρα Μάρλιγκ, που ελπίζω να ακούς ήδη. Εικοσι χρονών η κοπελιά, αλλά συγκλονιστική, όσο συγκλονιστική (δεν) ήταν η παιδική μου ηλικία.
4 σχόλια:
Καλά ρε αξά, θα σε σκίσω λέμε. Τί μου θύμισες τώρα ρε και νιώθω κωλόγερος? διάσημοι πέντε και μυστικοί εφτά... πωωωω, κάπου πρέπει να τα έχω ακόμη.Να φας σκατά! εγώ είμαι 13 ακόμα, 'ντάξ?
Υ.Γ. Το τραγούδι το έκανε χειρότερο. Πολύ όμορφο, αλλά μόλις (!) είκοσι ετών... ασταδιάλα!
Υ.Γ.2) Πάω να παίξω αμπάριζα να στρώσω (θα πληρώσω και 2-3 σπόρους από κανα νετ-καφέ να ΜΕ κάνουν παρέα)
Αλήθεια, τι προτιμούσες; Μυστικούς επτά, πέντε φίλους ή Λαγωνικά; Εγώ έκλινα προς τα Λαγωνικά (σίγουρα όχι προς τους Μυστικούς εφτά, με φαίνονταν φλώροι!)
ΥΓ. Εσείς, στα ανατολικά, τζαμί παίζατε;
Νομίζω πως τους 5 γούσταρα, αλλά να ΣΕ πω την αλήθεια δε τα θυμάμαι και πολύ καλά. Θυμάμαι ότι σε ένα από αυτά υπήρχε και ο σκάμπερ ο σκύλος με μια καρικατούρα του και από τότε όταν βλέπω τέτοια ράτσα (δεν ξέρω πως λέγεται κανονικά) τα φωνάζω πάντα σκάμπερ (και απολαμβάνω τα έκπληκτα βλέμματα των αφεντικών τους)!
Υ.Γ. Εμείς στα ανατολικά τρέφαμε πάντα βαθύ σεβασμό για τους αλλόθρησκους και δεν κάναμε παιχνίδι τις ευαισθησίες τους (όπως κατάλαβες δεν παίζαμε ή δε θυμάμαι το τζαμί γμτ...)
Τζαμί: στηναμε ένα "Τζαμί" βαζοντας καμιά δεκαριά πλατιές πέτρες τη μία πάνω στην άλλη. Χωριζόμασταν σε δύο ομάδα. Η μία φυλούσε το τζαμί και η άλλη ήθελε να το γκρεμίσει με μια μπάλα. Εφόσον γκρέμιζε το τζαμί, ξεκινούσε μπαλοκυνηγητό, αλλά δεν θυμάμαι ποιος κυνηγούσε ποιον και ποιος προσπαθούσε να ξαναστήσει το τζαμί...
Δημοσίευση σχολίου