Αφατα άφαντη κι αφάνταστη φαντασιακή νοσταλγία:Για φαντάσου φαντασία να φανταστεί φαντάρος φάντασμα;

Που λες, νιώθω, έχω, με κυργιεύει, με πλημμυρίζει, με αποσυντονίζει, με αποπροσανατολίζει, με εξοστρακίζει, με πνίγει, με βασανίζει, με κάνει να γράφω αηδίες στο διαδίκτυο μια νοσταλγία, για τσι μέρες τις παλιές, που ήμανε μικιό κοπέλι, ας πούμε το 1992, χρονώ δεκατεσσάρω, και μάθαινα λέξεις μαγικές, δεν ξέρω από πού, όπως σουγκέηζ... Κι έρχεται μετά από 18(!) χρόνια ο συνιστολόγος GT να με ρωτήσει, ποιον εμένα, τι σκατά μαλακία είναι το σουγκέηζ... Ποιον; Εμένα; Ξέρει άραγε ποιος είμαι εγώ ρε;



ΥΓ: GT, σε έστειλα και μέηλ.