Είναι πάρα πολύ περίεργο να ανακαλύπτεις το μπλογκ μιας συναδέλφισσας, την οποία δεν την καλοξέρεις, μια καλημέρα λέτε, άντε και κάνα αστειάκι μπροστά στ' ασανσέρ. Η ανακάλυψη ήταν τυχαία αλλά η αρχικά μάλλον κουτσομπολίστική περιέργεια εξελίχθηκε σε κάτι παρόμοιο με την ντροπή που καθόμουν και διάβαζα στα κρυφά τις σκέψεις της, επί σημαντικών και μη ζητημάτων. Θα μου πεις, ούτως ή αλλως στα μπλογκ πρόσβαση έχουν όλοι, άρα ό,τι γράφουμε σε αυτά δύσκολα μένει κρυφό. Σωστό, αλλά στην περίπτωση της συναδέλφισσας είχα διαβεί το όριο της ανωνυμίας, διότι ήξερα ποια κρυβόταν πίσω απ' το ψευδώνυμο. Ας είναι καλά η κοπελίτσα. Θα προσπαθήσω στο εξής τα παραπάνω πράγματα που ξέρω για αυτήν να μην τα εκμεταλλευτώ και να συνεχίσω να έχω την ίδια τυπική σχέση μαζί της. Απλώς θα ήθελα να ακούσει αυτό το τραγούδι, που νομίζω ότι θα της αρεσει. Αλλά σιγά μην της πω κάτι παραπάνω απ' το "Ζέστη σήμερα ε;". "Ναι, γάμησέ τα".
Princeton.
Princeton.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου