Μουσική για έναν και όχι για όλους thirty something

Και για να τελειώνουμε κάπου εδώ με την περασμένη δεκαετία και το περασμένο έτος, το καλύτερο τραγούδι απ' τον ίσως καλύτερο περσινό δίσκο. Fitzcarraldo Sessions, Alice and Lewis, απ' τ' αλμπουμ We Hear Voices. (αδυνατώ να συντάξω λίστα με καλύτερα άλμπουμ του 2009... σκόρπια να αναφέρω μόνο κάποια ονόματα: Saeta, Russian Circles, Grizzly Bear, The Duckworth Lewis Method, Sean Riley And The Slowriders, the antlers, A Jigsaw, Film, Piano Magic, Alela Diane, bark cat bark, Mayer Hawthorne, Edward Sharpe and The Magnetic Zeros, Black Joe Lewis & The Honeybears, Capsula, Flakes, Mighty Stef, Glen Johnson, Black Heart Procession, M.Ward, Scraps of Tape, Soulsavers, Caspian, the Twilight Sad, Or the Whale, Corde Oblique, the Moon and the Night Spirit, Therapy?, Sonic Youth, τα δύο τελευταία σχήματα, ακόμη κι αν κλάσουν πάλι θα είναι μέσα στα δικά μου καλύτερα...). Πόσα βγαίνουν όλα αυτά; Τριάντα; Ε, όλο και κάτι θα ξεχνάω. Ευτυχώς, η καλή μουσική θα υπάρχει πάντα και παντού.



Φτου ρε πούστη μου... Σιγά σιγά, αναπόφευκτα, μέσα στο '10 θα γίνω 32. Και έχω μαλλιόπτωση.